ARIS DE HEER – OPENING ’64 3

Het is 7 oktober en Sebastian en ik hebben contact over de eerste wedstrijd van het 3^e team. Het lijkt lastig om een team samen te stellen: Frank en Sjaak hebben aangegeven niet te kunnen op maandag de 16^e, Bahman is op vakantie, Richard Gooijers heeft het heel erg druk. Met andere woorden: de basis van het team van voorgaande jaren zal er niet bij zijn de 1^e wedstrijd. Gelukkig wil Frank wel meespelen als blijkt dat we niet voldoende mensen op de been kunnen brengen. Na veel communicatie hebben we uiteindelijk 6 man/vrouw die maandag af willen reizen naar Middenbeemster.

Helaas moet José op het laatste moment afzeggen, dus uiteindelijk wordt het een team van 5 personen.

We beginnen dus al met een achterstand van 1-0 tegen een zeer sterke tegenstander. Het team van Aris de Heer is vorig jaar gedegradeerd uit de 2^e klasse en heeft een gemiddelde teamrating van 1737.

We verzamelen bij De Geist en vertrekken rond kwart over 7 richting Middenbeemster. We gaan met het idee dat we ons best gaan doen en een lekker potje gaan schaken. Misschien pikken we nog ergens een puntje mee.

Tegen achten arriveren we in Eterij ’t Middenpunt waar we welkom worden geheten door wedstrijdleider Paul Verkooijen. Om 8 uur worden de klokken ingedrukt en kan de wedstrijd echt beginnen. Helaas heb ik zelf niet veel van de andere wedstrijden gezien, dus gebruik ik hiervoor het liveverslag van Richard die langskwam om onze verrichtingen te bekijken.

Op bord 1 speelde Sebastian met wit tegen Ron de Vink. Het gaat lang gelijk op, het is erg spannend. Maar op een gegeven moment kan zijn tegenstander door het centrum breken en creëert een gevaarlijke vrijpion. Bas slaat deze vrijpion, maar verliest daardoor helaas een volle toren en moet hij opgeven.

Op bord 2 Rob Keizer met zwart tegen Bert Kuijer. Rob staat na een tijdje 3 stukken achter. Het blijkt te moeilijk om daar nog iets van te maken en helaas moet Rob als eerste opgeven.

Op bord 3 Robert Bloem met wit tegen Paul Verkooijen. Ook dit is een spannende partij. Robert staat beter. Hij heeft controle over het centrum en z’n stukken staan wat beter. Tegenstander staat ook wat passief. Robert lijkt langzaam het initiatief te verliezen door een aantal mindere zetten. Daarna verloor hij helaas een 2^e pion en ook nog een toren. Er zit niets anders op dan opgeven, helaas.

Ikzelf op bord 4 met zwart tegen Martin Zwaneveld. Martin had geen idee van mijn rating. Hij zei dat hij daar van tevoren niet naar kijkt. Ik wilde proberen een goede wedstrijd te spelen en niet binnen een paar zetten van het bord te worden getikt. Dat lukte aardig. Martin speelde op zet 4 Lg5 en pende daarmee m’n paard op f6. Ik speelde h6 en de loper ging terug naar h4, waarna ik g5 speelde en Martin weer zijn loper moest spelen. Hij zette daarom ook een vraagteken bij deze 4^e zet. De partij ging verder en ik had het idee dat ik lekker zat te spelen. Mijn stelling was beter en ik had meer initiatief.

Op zet 22 kwam de volgende stelling op het bord na Pe5.

Ik keek en dacht: geeft ie nou een loper weg? Gelukkig zag ik op tijd dat als ik de loper zou slaan ik mat zou gaan op f7. Plannetje van Martin : mislukt.

Daarna volgden nog 10 zetten waarin ik langzamerhand slechter kwam te staan. Martin’s dame was binnengedrongen tot mijn stelling en m’n koning stond niet echt lekker. Gelukkig kwam de verrassende zet 33: Te5 en zag de stelling er zo uit:

Waar moet m’n dame heen? Ik kan m’n loper niet meer verdedigen: die staat 2x aangevallen? Ik bedacht allerlei scenario’s, maar opeens drong tot me door dat ik de pion op d4 al een tijdje had gepend. Ik kon de toren gewoon slaan met de dame! Martin gaf daarna direct op.

Op bord 5 speelde Frank met wit tegen Frank de Geus. Na ongeveer een uur spelen lijkt Frank misschien ietsje beter (actiever)  te staan. Maar even later verliest hij een volle toren door een geniepig trucje van zijn tegenstander. Uiteindelijk moet ook hij helaas opgeven en verliezen we deze wedstrijd met 5-1.

Wel doen we nog even een polonaise door Eterij ’t Middenpunt om het ene puntje toch te vieren!